اثرات پروبیوتیک باکتوسل و پری بیوتیک مانان اولیگوساکارید بر رشد و ایمنی در ماهی قزل آلای رنگین کمان

زمینه مطالعه:‌ ‌افزایش جمعیت و تأمین غذا یکی از بزرگ‌ترین مشکلات جهان بوده و در این راستا پرورش آبزیان نقش مهمی را در تولید و تامین غـذای مـورد نیـاز انسـان ایفـا مـی‌کند. هدف: هدف از این مطالعه ارزیابی اثر استفاده خوراکی پروبیوتیک تجاری باکتوسل و پری بیوتیک مانان الیگوساکارید بر رشد و برخی از پارامترهای ایمنی ماهی قزل آلای رنگین کمان بود. روش کار:‌ ‌برای این منظور 720 قطعه ماهی قزل آلای رنگین کمان g(‌2±10) در شش گروه هر کدام با سه تکرار بصورت تصادفی تقسیم شدند. ماهیان گروه اول (شاهد) فقط با غذای تجاری، گروه دوم پروبیوتیک mg/k(100)، گروه سوم پری بیوتیک g/k(5/2)، گروه چهارم پری بیوتیک g/k(5)، گروه پنجم (پروبیوتیک mg100 و پری بیوتیک g/k5/2) و گروه ششم (پروبیوتیک mg100 و پری بیوتیک g/k5)، به مدت 45 روز مورد تغذیه قرار گرفتند. سپس کلیه تیمارها به مدت 15 روز غذای معمولی (فاقد پروبیوتیک و پری بیوتیک) را دریافت کردند. بررسی شاخص‌های رشد در روزهای صفر و 60 و خونگیری و تهیه سرم برای آزمایش‌های ایمنی شناسی (فعالیت لیزوزیم، میزان آنتی بادی کل و فعالیت سیستم کمپلمان سرم) در روزهای صفر، 15، 30، 45 و 60 انجام شد. نتایج:‌ ‌تیمارهای تغذیه شده با پروبیوتیک و پری بیوتیک دارای شاخص‌های رشد (درصد افزایش وزن، ضریب تبدیل غذایی، شاخص وضعیت و نرخ رشد ویژه) بهتری در مقایسه با ماهیان شاهد بودند. همچنین نتایج نشان داد که شاخص‌های ایمنی در تیمارهای تغذیه شده با پروبیوتیک و پری بیوتیک به صورت توام نسبت به سایر گروه‌ها، به صورت معنی‌داری (05/0)p< بیش‌تر بودند. نتیجه گیری نهایی:‌ ‌استفاده از پروبیوتیک باکتوسل و پری بیوتیک مانان باعث بهبود رشد و پاسخ ایمنی در ماهی قزل آلای رنگین کمان می‌گردد.